In het vertellen wat er is, kijken we soms weg. Zal de ander begrijpen wat je zegt? Heb je de moed om jezelf onder ogen te zien. Te zijn bij wat er is.
Wat verwacht je? Wil iemand echt weten hoe het met je gaat? Wat je denkt, wat je voelt? Wat er is. Er zijn met een ander, begint met er zelf zijn. Durf je de moedige stap aan om daar te zijn, bij wat er is? Ook als je het nu zelf nog niet weet?